woensdag 4 februari 2015

Als je naar je kinderen kijkt...(1)

...zie je soms iets terug van je relatie tussen God en jou...

Van de week kwam m'n dochter thuis van sporten. Ik hing nog even m'n laatste was op en ging naar beneden. Schonk wat drinken voor haar in en zij zat lekker te lezen. Tjoh... ook gezellig dacht ik... Zal ik dan weer verder gaan met iets anders? Ik vind het zo belangrijk om tijd met onze kids door te brengen, maar als zij toch bezig zijn kan ik net zo goed wat anders doen, toch?
Toen dacht ik aan God. Soms ben ik ook bezig met allerlei dingetjes. Niet echt met God. Wat zou Hij doen? Opeens wist ik het...
Ik bleef bij m'n dochter zitten, pakte ook een glas drinken en ondertussen bad ik voor haar en dankte ik God voor Wie Hij ook voor haar wil zijn...

Of... ze komen uit school. Ze zijn moe. Gooien hun spullen neer en ploffen op de bank. Ik mag ze even verwennen met drinken en een koek of fruit. Zie je ze genieten? Zie je hoe gewoon ze t vinden, dat er voor hen gezorgd wordt?
Dat leer ik ook van hen. Plof maar eens neer na een intensieve dag. Geniet van een bak koffie en de bank! En zie Zijn zorg voor jou! Een geschenk van God!

Of... als je hun kamer aan het opruimen of aan het schoonmaken bent...
God is ook een plaats voor ons aan het klaar maken...

Of... als ze zeggen: echt een saaie dag vandaag...
Oei... loop ik ook vaak niet te denken dat t allemaal soms niet zo leuk is. Opeens zie je jezelf in je kind... Ik moet er even om glimlachen...Ik zie t als een knipoog van God , Die me even laat zien dat ikzelf geen haar beter ben...Het motiveert me om weer even te kijken wat God ons wel allemaal geeft...

Of... Als je kind niet luistert als hij op tijd uit bed moet komen... Van de week was dat zo en daardoor waren we laat. Als ouder kan je dat dan erg jammer vinden.
Wat moet God ook vaak op mij wachten... Luister ik ook vaak niet naar Hem... Ik bewonder Hem om Zijn grote geduld!


Of... als we samen met de kids lachen en stoeien en lekker dol zijn en zeggen dat we van elkaar houden en t heerlijk vinden om te knuffelen... Dan kan t soms zo blij zijn van binnen. Dan denk ik: Zou God ook zo genieten van de omgang met ons? Het moedigt me aan om ook fijne en leuke dingen met Hem te delen...

Of... als ze iets moois gemaakt hebben van Lego. Kijk eens mam, wat ik heb gemaakt! Zou God niet blij zijn als wij naar Hem komen en Hem vertellen waar we blij mee zijn?

Ik denk aan de preek die we afgelopen zondag hoorden. Markus 10: 13-16. Jezus zegent de kinderen. We zijn welkom bij God!  Laat de kinderen tot Mij komen en verhindert ze niet; want derzulken is het Koninkrijk van God. Voorwaar zeg Ik u: Zo wie het Koninkrijk van God niet ontvangt als een kind, die zal in hetzelve geenszins ingaan. En Hij omving ze met Zijn armen en de handen op hen gelegd hebbende, zegende Hij dezelve.

Wat leer jij als je naar je kinderen kijkt?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Leuk dat je m'n blog hebt gelezen! Je reactie is van harte welkom!