Bloghop: In beweging...

Het Thema van de bloghop sprak me deze maand wel aan. In beweging... In 2015 ben ik echt in beweging gekomen en in september liep ik de halve marathon. Lees je mee? 

Ik ben nooit zo'n sporter geweest die doorzette. Gewoon omdat ik iets nodig heb wat me motiveert. Toen ik van september tot december ingevallen had op school en dat stopte in januari, kwam deze halve marathon op m'n pad. Geen excuses dat ik te weinig tijd had, want ik had ook ingevallen 2 dagen in de week. Dus in januari fanatiek begonnen met hardlopen,  zo'n 3 a 4 keer in de week.

Ze bracht me in beweging. Eind december hoorde ik van m'n nicht dat ze de halve marathon ging organiseren. Zelf zou ze de halve marathon gaan lopen in Thailand,  maar door ziekte kon dat niet doorgaan. Toen kwam het idee om zelf een halve marathon te organiseren voor het goede doel waar ze zelf voor zou lopen in Thailand: Compassion en voor Lymph&Co,  een stichting die onderzoek doet naar Lymfeklierkanker, de ziekte die haar overkwam.

In beweging... Maar waar moet je beginnen. Een halve marathon is 21 km. Op internet waren genoeg "gratis " schema's te vinden. Ik startte met 1 minuut hardlopen en 1 minuut wandelen. Dat stelde nog niet zoveel voor. Maar toch zette ik door en na 12 weken kon ik al een half uur achter elkaar hardlopen.

Er waren momenten waarop ik dacht: Ik stop er mee. Maar dan dacht ik weer aan de kinderen en ouders in Thailand. Zij hebben soms ook geen keus en moeten toch door. Of aan de mensen die een diagnose kregen: kanker,  ook zij "moeten" kuren, of ze nu willen of niet. Wat een bewondering kreeg ik voor hen! Dat hield me in beweging. 

Je kan mopperen tijdens het hardlopen: pfff,  hoe lang nog?  Dat werkt niet! Het maakt 't alleen nog zwaarder. Ik leerde om m'n hardloopmoment te gebruiken als stille tijd. Mijn tijd om te praten met God. God te danken voor Wie Hij is. En dat deed ik vaak met een lied. Dat loopt nog lekker ook.
Mijn favoriete liederen :
* Van A tot Z, bent U de hoogste Heer
* Heer, U bent mijn leven

En natuurlijk waren er ook momenten dat het helemaal niet ging. Soms kon ik een training ook niet afmaken. En de reden weet je ook niet altijd. Maar ik leerde te kijken naar wat wel was gelukt en leerde te denken: volgende keer beter.

Wat was het spannend toen de datum dichterbij kwam. Gedachten: Zal ik t afzeggen?  Maar er waren mensen die me bleven motiveren. En wat is het ook nodig dat die er zijn. Ook als je niet aan het hardlopen bent kunnen er situaties zijn dat je denkt niet verder te kunnen. Wat kan een bemoediging van iemand dan goed zijn.

5 september was de dag. M'n man en kids gingen mee. Super was dat. Toen we met de warming-up bezig waren viel de spanning weg en dacht ik: Gewoon genieten!  De eerste kilometers gingen lekker. Na 5 km begon het te regenen. Het lied: Wanneer gij zult gaan door het water,  Ik zal bij u zijn,  hield me in beweging.
M'n man en kids, zwager en schoonzus met nichtje en neefje stonden regelmatig langs de kant om aan te moedigen. Dat gaf nieuwe energie!
Ook de mensen die een beker water en een banaan aanboden... En de laatste kilometer nog even een natte spons...
Nog een bocht en een sprint naar de finish!  Gehaald! Blij!!!

Met elkaar kwamen we in beweging en hebben we een geweldig bedrag opgehaald voor deze mooie doelen!

En nu,  3 weken later. Ik blijf nog steeds in beweging. Niet meer zo fanatiek als toen nodig was, maar het blijft fijn om te doen! Al hardlopend geniet ik van de mooie omgeving, m'n moment met God,  waar ik anders niet zo snel tijd voor neem... En dat wil ik niet meer missen!

Na het schrijven van deze blog ben ik helemaal benieuwd wat anderen " in beweging " heeft gebracht! 'k Ga gauw jullie verhalen lezen!

Met deze blog doe ik mee aan de bloghop van september!

Geen vlek of rimpel meer...

God spreekt in de natuur... (Zomaar iets wat God me liet zien , tijdens m'n hardloopmoment) 

 

 

Geen vlek of rimpel meer,
Wanneer Hij komt in heerlijkheid,
Macht en Majesteit...
Wat een dag,  wat een dag zal dat zijn!

s Avonds mocht ik 't kleed strijken,  want zondag zouden we het Avondmaal vieren in onze gemeente. Hoe ik m'n best ook deed,  glad,  zonder een enkel rimpeltje kreeg ik 't niet.

En ook zelf,  ben ik nog steeds niet zonder vlek of rimpel. Ook de mensen uit mijn gemeente niet.

En toch?  Hij Die zonder vlek of rimpel is, gebruikt ons om Zijn tafel klaar te zetten. Hijzelf wil het Avondmaal met ons vieren. Zodat wij die nu nog vol rimpels en vlekken van zonden en verdriet en pijn,  onze rimpels en vlekken bij Hem brengen. En Hij wast ons en strijkt onze zonden weg.  We zijn in Hem,  zonder vlek of rimpel!  Nu al door het geloof,  maar straks... Op die dag voor altijd!

Wat een dag zal dat zijn!

Gemeente-zijn: Bidden voor de omgeving waarin je kerk staat!

2 Samuël, 6:11 - En de ark des HEEREN bleef in het huis van Obed-edom, den Gethiet, drie maanden; en de HEERE zegende Obed-edom en zijn ganse huis.

Wat een mooie tekst!  God zegende het huis van Obed-edom omdat de ark in Zijn huis stond!
Voor mij een bemoediging om met dit Bijbelgedeelte God te vragen om de mensen die in de omgeving van onze kerk wonen te zegenen.

Kleintjes worden GROOT!

De kids zijn al weer voor de derde week op school. Wat spannend leek is allemaal super meegevallen. Ze hebben allebei (die nog op de basisschool zitten)  super leuke juffen. Allebei nieuwe leerkrachten en wat vroeger enorm wennen was de eerste week is het nu al genieten. Want wat voelen ze zich groot met een huiswerkmapje, een echte agenda, die je zelf mag kaften. "En mam, je hoeft niet te zeggen dat ik m'n huiswerk moet maken, want dat plan ik zelf in. " So... Ik dacht even weer de puntjes op de i en goed beginnen met huiswerk na de vakantie,  maar ik heb dus vrij!

Ook voor onze oudste,  die in de derde van het voortgezet onderwijs zit,  is het niet meer nodig om ze tot huiswerk te vermanen.

Vakantie voor mij!

Ik ben trots op ze!  En heb een nieuwe traditie ingeluid: Vrijdagmiddag iets lekkers bij de thee,  om te vieren dat we hard gewerkt hebben en nu lekker vrij zijn! Benieuwd hoe lang deze traditie stand houdt!

Verjaardag vieren: Meiden 11 -14 jaar

Van de week vierden we de verjaardag van onze 14-jarige dochter. Dat is weer heel anders dan toen onze kids kleiner waren. Wat hebben we leuke feestjes gehad. We keken samen terug naar wat we allemaal gedaan hebben.

Groep 8:
Heel groep 8( 9 kids) uitgenodigd en samen een film gemaakt van een paar hoofdstukken van Dik Trom. En samen stamppotten gegeten.

Klas 1:
Oude klas van groep 8 uitgenodigd. Samen Chinees buffet gegeten en buiten foto -opdrachten gedaan.  Bv meiden op het bankje bij de brug,  enz.

Klas 2:
Meidenverjaardag. Niet iedereen kende elkaar. Vragen kaartjes op tafel gelegd. Een bol wol in de hand en overgooien naar iemand anders. Die beantwoord de vraag. Pakt een nieuwe vraag en gooit de bol wol weer naar de volgende. Vriendschapsweb.
En een foto-shoot gedaan. Ze hadden hun mooiste kleren aangetrokken. Dat had ze geschreven op de uitnodiging. Leuk is dat voor deze leeftijd!
De activiteiten afgewisseld met zoete hapjes,  hartige hapjes,  warme hapjes en ijs!

Klas 3:
Deze keer alle meiden van de vorige klas en de nieuwe klas uitgenodigd. Niet iedereen kwam,  maar toch een gezellig groepje. Leuk dat je er nu zelf niet zoveel werk meer aan hebt. Boodschappen doen, maar klaarzetten e.d. doen ze graag zelf. Ook broertje en zusje hielpen ijverig mee.
We starten met appelroosjes, brownies en celebrate chocolade. Leuk op een etagère. Drinken stond ook op tafel en daar zorgden ze ook zelf voor.
Ze had gevraagd of ze iets waardevols mee wilden nemen. Iedereen leverde zijn waardevolle voorwerp in. Samen bedachten ze een opdracht voor een persoon. Toen pakte iemand een voorwerp uit de schaal en van wie het voorwerp was, voor haar was de opdracht. ( pand verbeuren noemden we dat vroeger) Zo moesten ze zonder schoenen een ronde buiten lopen met een brief: Ik heb schoenen nodig. Of skippy -ballen bij iemand voren. Of een selfie maken met een voorbijganger. Of iemand bellen....
Tussendoor zorgden we dat de etagères opnieuw gevuld werden. Met quiche, saucijzenbroodjes en kaasbroodjes.  Of kaasjes met druif,  ananas met kipfilet,  komkommer. Of warme hapjes... Schaal met chips en dipsaus...
Het was gezellig!

Op weg - Een pet op!

We zijn bezig met het thema " Op weg". Onderweg nemen we een rugzak mee.  We zetten een pet op. Een pet als teken bij Wie we horen. En Hij beschermt ook onze gedachten! 

Moment 1
Inleiding :
Ik had kaartjes gemaakt van petten. Op elk petje was een gezicht getekend. Blij, boos,  verdrietig. Ik liet de kaartjes zien en vroeg hoe ze zich voelden.

Kern 1
We lazen het verhaal van Saul en David. Daar komen veel verschillende emoties in voor. Bij elke emotie stopte ik en liet ik ze aanwijzen welk petje.

Kern 2
Ik laat de kaartjes nog een keer zien. Welke past goed bij Saul,  welke bij David, welke bij Jonathan? Soms kunnen er meer.

Het kaartje met de ichtus. Aan wie kan je zien dat Hij bij de Heere Jezus hoort?  Aan David,  aan Jonathan.

Welke pet zetten wij vandaag op?  Tja, dat kunnen er veel zijn. Maar God heeft al heel vroeg tegen ons gezegd: Je bent van Mij. Hij heeft ons de pet gegeven met de ichtus. Weet je al wanneer?  Met de doop? Nee,  nog eerder! God kent jou vanaf het begin!

Leerdoel :
Wat je denkt, welke pet je op hebt,  daar handel je naar. Daarom is het belangrijk om te weten van Wie we zijn. We zijn van Hem!  We mogen onze gedachten vullen met die gedachten. Die helpen ons.

Moment 2
Inleiding 
Ik liet het kaartje met de ichtus -vis erop nog eens zien. We zijn van God! En Hij kent ons, als geen ander. Ook onze gedachten. In Psalm 139 gaat het over gedachten.

Heer',  U kent mij! Mijn gedachten,  mijn gaan en mijn staan,  mijn zitten... Psalm 139

14. Doorgrond m', en ken mijn hart, o Heer;
is 't geen ik denk niet tot Uw eer?
Beproef m', en zie of mijn gemoed
iets kwaads, iets onbehoorlijks voed';
en doe mij toch met vaste schreden
den weg ter zaligheid betreden.

Kern 
Ik had kaartjes liggen met de volgende tekst :

"Het is onmogelijk."
"Ik ben zo moe."
"Ik kan het niet."

Daarbij vroeg ik:

Denk je dat weleens?  En kan je zeggen waarom je dat denkt of wanneer? 

Zijn dit gedachten die bij deze ichtus-pet horen?  In de Bijbel staat :

Want Ik weet, welke gedachten Ik over u koester, luidt het woord des HEREN, gedachten van vrede en niet van onheil, om u een hoopvolle toekomst te geven.Jeremia 29:11

Ik pakte de andere kaartjes:

Alles is mogelijk. (luc 18:27)
Ik zal je kracht geven. (Jes 40:31)
In Christus kun je alles. (Fil 4:13)

Ik las ze voor. Waar vind je 'm het beste bijpassen? We plakken ze erover heen.

Dus wat mag je doen als je deze gedachten hebt? Naar de Heere God!  Hij beloofd om voor ons te zorgen!

Andere gedachten en teksten die je kunt gebruiken:

"Ik kan mijzelf niet vergeven."
Ik heb jou vergeven. (1 Joh. 1:9 & Rom. 8:1)

"Ik maak mij zoveel zorgen."
Geef al je lasten aan Mij. (1 Pet. 5:7)

"Ik kom wijsheid te kort."
Ik geef je wijsheid. (1 Kor. 1:30)

"Ik ben zo alleen."
Ik zal je nooit verlaten. (Hebr 13:5)

Moment 3
Een van onze kids zit nu in groep 7 en mag de catechismus leren. Ook dat paste mooi bij ons thema: eigendom van Christus. En daarbij zien we 6 belangrijke dingen:
We zijn van Hem,  dus we mogen weten :

1. Hij heeft betaald voor mijn zonden!
2. De duivel is niet sterk!
3. Zonder Gods wil valt er geen haar van ons hoofd. Hij zorgt!
4. Hij leert ons hoe we zalig worden.
5. We hebben eeuwig leven!
6. We verlangen er naar om Hem te dienen!

Wat is uw enige troost, beide in het leven en sterven?
Dat ik met lichaam en ziel, beide in het leven en sterven nietmijn maar mijns getrouwen Zaligmakers JEZUS CHRISTUS eigen ben , die metZijn dierbaar bloed voor al mijn zonden volkomenlijk betaald en mij uit alleheerschappij des duivels verlost heeft en alzo bewaart , dat zonder den wil mijns hemelse Vader geen haar van mijn hoofd vallen kan , ja ook, dat mij alle ding tot mijn zaligheid dienen moet , waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van het eeuwige leven verzekert , en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.

Moment 4

Ik liet opnieuw de pet zien met de ichtus erop. We zijn van Christus,  maar soms kunnen we behoorlijk mopperen. En fouten maken. Daarover gaat het Bijbelverhaal. 

Bijbelverhaal :

Israëlieten, met de ichtus- pet op, mopperen. Er is geen drinken en het manna vinden ze niet lekker meer. Ze mopperen en zijn boos op Mozes. Mozes gaat ook in de mist. Slaat op de rots ipv spreken tegen. En toch geeft God water. Maar...Mozes mag niet meer in Kanaän komen. Fouten maken brengt zeker risico's mee. 

God laat slangen komen. Omdat ze zo mopperen op het manna. Mozes help ons. Mozes gaat opnieuw naar God. Hij mag een red -middel maken. Een koperen slang. Iedereen die gebeten is en daarnaar kijkt zal genezen. Ook wij mopperen zo vaak. Terwijl God zo goed voor ons zorgt. 

In de Bijbel staat deze tekst :

6 Weest in geen ding bezorgd; maar laat uw begeerten in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God;
7 En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw zinnen bewaren in Christus Jezus.
8 Voorts, broeders, al wat waarachtig is, al wat eerlijk is, al wat rechtvaardig is, al wat rein is, al wat liefelijk is, al wat wel luidt, zo er enige deugd is, en zo er enige lof is, bedenkt datzelve;

Onze moppers en bezorgdheid mogen we aan God geven en Hem danken. Dan ontvangen we Zijn vrede en gaan we alles bedenken wat goed is!

 

 

Moment 5

We zongen het lied: Ik heb je bij je naam geroepen...

Deze tekst staat ook op het hoedje van papier. We onderstrepen Wie God voor ons wil zijn. We zetten het hoedje op bij elkaar en benoemen:

 

God zorgt voor je!

Hij geeft Zijn Woord!

Hij was je van je zonden...

Hij helpt je om Zijn geboden te doen!

Samen met Hem strijden we tegen fouten.

Hem willen we volgen!

 

 



Herinnering: Een hoedje van papier 

En ja, er komt  een hoedje van papier in een" kamertje" te liggen...( een wit houten huis,  kreeg ik een keer voor mijn verjaardag en ik gebruik het nu graag om herinneringen in te leggen,  Wie God voor ons wil zijn) Een hoedje om ons hoofd en onze gedachten te beschermen. Om ons eraan te herinneren dat we van God zijn en dat Hij goede gedachten heeft voor ons! Op het hoedje schrijven we de tekst van het lied van de doop.  Het teken dat we van Hem zijn! Een pet die we op mogen zetten als we op weg gaan. 

Op weg - Samen!

Inleiding :

Toen we op vakantie gingen namen we van alles mee. Spullen die we nodig hadden. Eten. Drinken. Geschikte kleding. Spelletjes. Speelgoed. En we gingen samen!

God wil ons geven wat we nodig hebben. Voor onderweg. Voor naar school. Voor thuis. Voor overal. Maar Hij gaat Zelf ook mee. En Hij is elk moment bereikbaar! Net zoals je iets aan Papa of Mama kon vragen onderweg.

Vorige week zagen we dat Jozua moed nodig had. Hij moest het volk in Kanaän brengen. God zei tegen hem en ons:

Jozua, 1:5 -gelijk als Ik met Mozes geweest ben, zal Ik met u zijn; Ik zal u niet begeven, en zal u niet verlaten.

Wauw,  dat is gaaf. God gaat Zelf mee!

Kern ( verspreid over de week) 
Bijbelverhalen over wijsheid:
Droom van Salomo: Begeer wat Ik u geven zal Salomo: Rechtzaak
Salomo: Bouw van de tempel
Elisa vroeg om op Elia te mogen lijken...
Bijbelverhalen over rijkdom :
Filippenzen 4:19
Handelingen 3

Gesprek 

* Wat hebben wij nodig?
* Hoe mogen we laten weten aan God wat we nodig hebben?
* Geeft God altijd wijsheid?
We lazen in de Bijbel :

5 En indien iemand van u wijsheid ontbreekt, dat hij ze van God begere, Die een iegelijk mildelijk geeft, en niet verwijt; en zij zal hem gegeven worden.

6 Maar dat hij ze begere in geloof, niet twijfelende; want die twijfelt, is een baar der zee gelijk, die van den wind gedreven en op geworpen en nedergeworpen wordt.
* Welke rijkdom geeft God? 
Maar mijn God, zal u, overeenkomstig Zijn rijkdom, voorzien van alles wat u nodig heeft, in heerlijkheid door Christus Jezus... Filippenzen 4:19
* Lees Handelingen 3! Welke rijkdom geeft Petrus aan deze man.

Lied:
Als je bidt zal Hij je geven!
Opent uwen mond

Gemeente -zijn: Ik wil meer...

Zilver en goud heb ik niet,  maar wat ik heb geef ik je in de Naam van de Heere Jezus: Sta op en wandel!
Handelingen 3

Met deze tekst begonnen we een vergadering van de kerkelijke verenigingen. Een nieuw seizoen waar we mee gaan starten. Geluk en rijkdom is er niet te koop in de kerk. Maar wel genezing bij de Heere Jezus.

In onze kerk worden er veel activiteiten gehouden. Niet alle activiteiten worden trouw bezocht. Dat is jammer. Maar zegt dat iets over onze staat in Christus? Misschien dat juist wel mensen Gods Woord in praktijk willen brengen en er willen zijn voor hun gezin. Dan is een kleine opkomst niet erg. En toch zoeken we het in andere dingen.
" Als ze nu eens leukere liedjes zongen..." is zo'n voorbeeld. En ja er zijn ook leuke liedjes,  die we niet mogen zingen in de kerk. Onze kerk heeft best regels, maar welk gezin niet?  Als we gaan kijken wat we allemaal niet mogen en daar boos om worden of teleurgesteld,  worden we echt niet gelukkig. Als we kijken naar wat allemaal wel kan en mag en we daarvan genieten, word je een stuk gelukkiger.

Regels zijn fijn. Wat zouden we moeten zonder verkeersregels? Misschien vinden we niet elke verkeersregel zinvol,  maar het zorgt wel voor duidelijkheid en veiligheid. De een zal proberen z'n zin door te drijven. De ander zal zich erbij neerleggen. Maar daarbij blijven we nog steeds Nederlander.
En zo is dat in een kerk ook. De een zal genieten van alles wat wel mag en zo God kunnen prijzen. De ander zal het wel proberen om buiten de regels om te gaan om zo op zijn manier God te prijzen. Met alle teleurstelling en moppers misschien. Maar het belangrijkste is dat we weten dat we het eigendom zijn van onze Heere Jezus Christus. Dat mogen we in alle discussies niet vergeten.

Ik kwam thuis en liep wat in mezelf te mopperen. Wat zou het fijn zijn als de mensen eens meer God gingen prijzen ipv discussiëren over randdingetjes. Kan God dat dan niet regelen?  En ineens liet Hij me zien.  Jij bent precies hetzelfde. Ook jij wil meer.

We zijn hetzelfde als het volk Israël. Het heeft wat af gemopperd in de woestijn. En waar ze om mopperden? Om hetzelfde manna, om reuzen in het land Kanaän... Eigenlijk om niets...Hun gemopper liep vaak uit op straf. Zou God ons kunnen zegenen als wij mopperen?

Maar geld en goud en minder gemopper heb ik niet. Maar wat Ik wel heb, geef Ik je!  Ik troost,  Ik ben bij je,  Ik zorg voor je,  Ik vergeef je, Ik help je, Ik zegen je...Sta op en wandel op Die weg! 

Een gebed ook voor de verenigingen: Mogen we opstaan en wandelen in Uw vergeving, Uw liefde....

Sporten - Halve marathon!

Deze week dachten we met de kids na over deze tekst :

Maar mijn God zal u overeenkomstig Zijn rijkdom voorzien van alles wat u nodig hebt in heerlijkheid door Christus Jezus.

Mag ik God ook vragen om mij te helpen als ik de halve marathon ga lopen? Zal Hij me kracht willen geven? Ik ben zelf toch zo dwaas om me op te geven?

En toch... Als ik terug kijk... Wat is God juist dichtbij geweest als ik ging hardlopen. Wat leerde Hij me om juist tijdens mijn hardloopmoment om Hem te prijzen. Want zo vaak neem of nam ik er de tijd niet voor om dat bewust te doen.

En toen bad ik toch. Of ik opnieuw in die 21 km Hem mocht prijzen.

En Hij ging mee! Die eerste kilometers gaf God enthousiaste mensen om me heen. En samen liepen we voor het goede doel. Ik kreeg kracht en enthousiasme. M'n mobiel melde bij de eerste kilometer dat ik 9,8 per uur liep. Dat was best een hoge snelheid voor mij. Normaal loop ik 8,5 per uur. Het lied klonk in mij : Hij maakt je voeten als van een hinde... Moet ik toch langzamer gaan lopen? Maar het ging goed en lekker dus toch dit tempo aangehouden. Na 5 km stonden m'n man en kids aan de kant van de weg. Heerlijk om ze te zien! Dat geeft ook weer kracht! De posten zorgden voor bananen en water. En dat geeft ook weer de nodige energie.

Toen een lange eenzame tocht langs het water. De mensen die meeliepen voor de 7 km waren afgeslagen. De anderen waren even gestopt bij de eerste post om op t gemakje wat te drinken. Toen begon het te spetteren. Maar even later was het plenzen. Het water sopte in m'n schoenen. Toch doorgaan...Wanneer gij zult gaan door het water. Ik zal bij u zijn. Geweldig om dat te horen. M'n mobiel stopte met " bemoedigen ",( waarschijnlijk door de nattigheid) maar God was er om mij te bemoedigen!

Na 10 km was het weer droog. En daar stonden m'n man en kids weer. Echt wat ben je dan blij om weer iemand te zien die van je houdt! Ondertussen liepen we weer met een groepje. Je hebt toch mensen om je heen nodig, die mee optrekken en ervoor gaan!

Na 14 km zag ik m'n schoonzus staan. YES...Weer even in een snellere stand! Ze liep een stukje mee en samen kwamen we bij m'n zwager en neefje en nichtje! Wauw, zo leuk. Zo bemoedigend!

De laatste km waren zwaar... Aftellen... Hardlopers die toch even gingen wandelen... M'n energie was ook een eind op. Bij 19km stond er weer een post met water en sponzen en bananen. Ik nam even de tijd om nieuwe energie op te doen.

20 km... Nog een paar mensen voorbij gelopen... Waar is de finish? Nog een laatste bocht... Kom op...Je bent er bijna! Ik trok nog een laatste sprintje... Aangemoedigd door het publiek! Juichend over de finish!

Gehaald!!!

Een kus en omhelzing van m'n man en kids! Wauw... Wat ben je dan blij! M'n schoonzus en zwager en neefje en nichtje waren ook blij voor me!!! Een bos bloemen en een mooie tekening! Feestje!

Na een verfrissende douche gingen we weer naar huis. Zo dankbaar dat God mee ging en hielp! Thuis gekomen nog even foto's bekeken en filmpjes die m'n man gemaakt had. Lekker bankhangen. Gewoon omdat het mag!

Zo bijzonder dat God er ook wil zijn voor deze schijnbaar minder belangrijke dingen! Niets is te gek om aan Hem te vragen...