Vuurtoren, lichtbakens...(deel 5)- Gezinsmoment

Toen lazen we het verhaal over de berg Horeb. Ook daar werden palen om heen gezet als bescherming. Het volk moest zich wassen en klaarmaken voor de ontmoeting met God. De afgelopen weken hebben we flink wat opgeruimd en schoongemaakt. Wat voelt dat weer als een nieuwe start. Zo mogen we ons ook even opfrissen voor een ontmoeting met God. Deze weken proberen we bewust onze gedachten te richten op God als de Bijbel open gaat. Even geen andere dingen doen als we lezen uit de Bijbel, of als we naar de kerk lopen, maar ons richten op God, wat Hij tot ons zal zeggen...( soms weer even nodig om op te scherpen).

God kwam op de berg en dat ging gepaard met onweer en bliksem.Deze zomer hebben we ook verschillende onweersbuien meegemaakt. We zijn dan ook een beetje stil van het natuurgeweld. Dat waren de Israelieten ook.

Ik stak de vuurtoren aan, gemaakt van glaasjes en van boven had ik er steentjes ingedaan. God sprak vanaf de berg/steenrots. Een vuurtoren wijst de schepen de weg. Zo wijst God ons ook de weg. God gaat tegen het volk spreken en zegt: Ik ben de Heere, uw God, Die u uit Egypte uitgeleid heb.

Dan komen de 10 geboden. Dat zijn ook richtwijzers voor het leven. Omdat we nog steeds in de strandsfeer bezig zijn, steken we de rode lichtbakens aan die de weg wijzen aan de schepen op zee.

Daarna lees ik de geschiedenis uit de Bijbel. Elke dag gaan we verder. Ik wil dan steeds de vuurtoren en lichtbakens aansteken. Ook omdat we graag eerbied willen hebben als de Bijbel opengaat, als God tot ons spreekt.

Heer, wijs mij Uw weg
en leid mij als een kind
dat heel de levensweg
in U richting vindt...

Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad...