Brede en de smalle poort

Een poosje terug mocht ik vertellen over de brede en de smalle poort. Mattheus 7:13-23 Ik had er eens een preek over gehoord en wat ik toen hoorde, dat wilde ik ook gebruiken in deze vertelling.

Ik gebruikte voorbeelden uit de bergrede. De kinderen hadden daar al wat vertellingen over gehoord.
* Spulletjes zijn veel belangrijker dan God. Nee,  God is belangrijk en Hij zal zorgen voor ons. Mattheus 6:19
* Blijf niet boos maar vraag God of Hij je wil helpen om te vergeven. Mattheus 7: 1-12
* Of je maakt je bezorgd. God zegt: Het is niet nodig,  Ik zal voor je zorgen, net zoals ik voor de vogels zorg! Mattheüs 6:25-34

Nodig :
Een brede poort
Een smalle poort
Piepschuim poppetje
Piepschuimblokjes
Spelden
Vruchten op papier
Huis in de maak

Vertelling
Daar loopt een jongetje op de weg. (Loop met het piepschuimpoppetje.) Hij speelt graag. Hij heeft zoveel mooi speelgoed. Allemaal van hem. Verder mag niemand daar mee spelen. ( Pak een piepschuimblokje en prik dat met een speld op het poppetje.) Als hij hoort vertellen over God en dat God hem heel veel wil geven,  maar dat God het ook fijn vind als hij deelt,  denkt hij nee dat doe ik niet. Maar ik hoor wel bij God. Hij probeert door de smalle poort te gaan. Maar dat kan niet. Wat nu?

Ik vroeg het aan de kinderen. We probeerden op allerlei manieren of het poppetje met het blokje er toch door heen kon. Maar het lukte niet. Wel door de grote brede poort,  maar niet door de smalle. We zullen het toch los moeten laten.
Hoe?  Door God het aan God te vragen. God geeft het!  Hij neemt onze fouten, het blokje weg. En zomaar tussen door zongen we samen hoe echt God hoort!  Als je bidt zal Hij je geven!

(Ik vertelde ook de voorbeelden van boosheid en bezorgdheid. Ook blokjes die we los mogen laten.)



Het piepschuimblokje gaat eraf. Nu kan hij wel door de smalle poort bij God komen! Ik liet het piepschuimpoppetje door de poort gaan.
Het is heerlijk bij God. Geen piepschuimblokjes, maar wel vruchten van vrede,  blijdschap,  geloof,  liefde, troost . Ik prikte de vruchten aan het poppetje. Wat ziet hij er zo mooi uit. Veel mooier dan die piepschuimblokjes!
Het is aan ons te zien dat we van God zijn!  Mattheüs 7: 17-20.

We kunnen heel makkelijk zeggen dat we bij God horen. Maar we horen pas echt bij God als we luisteren naar Hem. We mogen onze piepschuimblokjes keer op keer bij Hem brengen en dan wil Hij ons er vruchten voor terug geven!



Waar komt de smalle poort uit?  We volgden het weggetje. Bij een huis.  God is een plaats voor ons aan het klaar maken. En als Hij daarmee klaar is?  Dan komt Hij terug en mogen we bij Hem zijn. Samen zeggen we de maandtekst op!

En als Ik heengegaan ben en plaats voor u gereedgemaakt heb, kom ik terug en zal u tot Mij nemen,  opdat ook u zult zijn waar ik ben.

Dat is een plaats waar we altijd mogen zingen voor God!  We zingen samen de psalm die we moesten leren :

Ik zal met al mijn hart den Heer
Blijmoedig geven,  lof en eer 
Mijn tong zal mijn gemoed verzellen 
En al Uw wonderen vertellen 

Het was een mooi moment waarin we samen zo betrokken waren en zo verrast over Wie God wil zijn voor ons.